De laatste maand van 2022, en dan met name de laatste twee weken, maakte veel goed van de rest van het jaar. ‘Mijn’ egel die in mijn tuin woont ging in de laatste week in winterslaap, wat mij ook meteen een boel rust geeft. Ik heb namelijk sinds 2,5 jaar deze egel in mijn tuin en las dat ze het moeilijk hebben met voedsel vinden, dus zag ik het als mijn plicht hem elke avond te voeren. Alsof ik een huisdier heb dus eigenlijk met een speciaal voederhuis (een plastic Ikea opbergbak met een ingang). Ik regel ook vervanging als ik er niet ben, zo ver gaat dat. En met het voeren van de vogels, ook sinds 2,5 jaar, heb ik er een heuse taak bij naast voor mezelf zorgen. Gelukkig leven deze dieren allemaal buiten dus in mijn huis is er rust.
Ook was het vakantie in die laatste twee weken van dit jaar, althans, de laatste week werken was niet echt werken met alle borrels en cursusbijeenkomsten die ik had en geestelijk leefde ik al naar de vakantie toe. Al moet ik zeggen dat die geest de kerstdagen niet zo zag zitten gezien de kou en de donkere dagen. Een kerstblues leek eraan te komen. Gelukkig was ik aardig ‘onder de pannen’ rond de Kerst met een bezoek aan mijn goede vriendin Veronica met haar honden op zaterdag voor Kerst, 1e Kerstdag bij mijn broer Peter en 2e Kerstdag bij mijn zwager Sjirk en zijn gezin, heel fijn even onder te dompelen in gezinsbeleving en ook terug te kijken op momenten in ons leven.
En dan blijkt ook weer dat ik op mijn best ben als ik in bed lig. Dat klinkt dubieus of misschien intrigerend, maar mijn beste momenten in mijn leven heb ik denk ik daar beleefd. En dan heb ik het met name over het overdenken van mijn leven, soms midden in de nacht, het dromen over de meest vreemde dingen en ook in die dromen vaak verbonden te zijn met mijn overleden zus, mijn vader en mijn moeder die af en toe langskomen en die op die manier toch weer even levend worden op dat moment. En dan heb ik het ook over inzichten die ik krijg. Zo droomde, of misschien dacht ik het gewoon, de nacht van 2e Kerstdag over het idee van op vakantie gaan als… Karel. Dus even niet Robert zijn maar een fictief persoon die alles doet wat hij wil, nergens (onnodig) bang voor is, geen misplaatste schuldgevoelens heeft en uitdagingen aangaat. Vraag me niet waarom die persoon Karel heette, het kwam zo bij me op. Toen ik wakker werd bedacht ik me ineens dat ik niet eerst Karel hoefde te worden om te doen wat Karel zou doen. Dus ik besloot dat ik van dat moment niet meer onnodig bang zou zijn, ophouden met me schuldig voelen over alles dat ik niet goed gedaan zou hebben of ga doen, uitdagingen aangaan en durven buiten mijn comfortzone te treden, zoals ik dit in mijn recente cursus ook regelmatig weer mocht ervaren.
Daarnaast nam ik me voor dat ik direct zou gaan ontspullen: alles wegdoen wat ik niet meer gebruik, mijn zolder op orde brengen, mijn gangkast op orde brengen, alles wat ik weg kan wegdoen, weggeven, weggooien wat niemand meer wil hebben en spullen gratis aanbieden om anderen daarmee blij te maken. Dit alles naar aanleiding van het leeghalen van het huis van mijn vader, die echt onvoorstelbaar veel spullen had, ook in de garagebox en zelfs onuitgepakte aangeschafte spullen. Mijn drijfveer was eerlijk gezegd ook een beetje de gedachte dat als ik ziek zou worden of zou willen verhuizen er niet aan moet denken dan al die spullen aan te moeten pakken of dat een ander dat zou moeten doen. Natuurlijk kwam mijn criticus weer op de lijn, of ik wel zo maar spullen die geld waard zijn gratis weg moet geven en het niet toch moet verkopen. Maar gelukkig won mijn pragmatische geest die dacht ‘hoe fijn is het mensen blij te maken met mijn spullen zonder er iets voor te hoeven betalen’. En het is een win win situatie want ik ben sneller van mijn spullen af. Want laten we wel wezen, iets te koop aanbieden op Marktplaats lijkt af en toe wel op daten. Je zet een profiel (van het product) neer, je hoopt dat iemand ‘het’ wil hebben en dus een bericht stuurt. En vaak gebeurt dat niet. Of willen ze niet betalen wat jij ervoor geeft, oftewel ‘het’ niet waard vinden wat ik ‘het’ waard vind. Om mezelf die frustratie van het afwijzen van mijn product te besparen en even snel ruimen gerealiseerd te krijgen leek het me dus handig die eerste stappen maar over te slaan. Tot er meer tijd is en genoeg opgeruimd is om daar wel tijd voor te maken.
En zo geschiedde: het begon met mijn bureau waarvan het bureaublad me danig het opruimen in de weg stond. Die moest als eerste weg. Ik had eerst toch nog 75 euro gevraagd maar al snel kwam ik daarvan terug en bood het gratis aan zoals ik mezelf had voorgehouden. En hoppa in no time kon ik het kwijt. Ik kreeg zelfs nog 40 euro ‘voor een goed doel’ waar ik niet om gevraagd had. Ik vind mezelf wel een goed doel, dus dat was lekker makkelijk. En een fijn gevoel dat mijn houding van anderen blij willen maken gewaardeerd werd. En daarna ging het snel met opruimen: 4 grote tassen boeken weg, 3 tassen met fotolijstjes weg, en daarna een stationwagon vol spullen naar de kringloop. Op het laatst nog 3 tassen naar de kringloop en heel veel papier en karton naar het afvalreinigingsstation, en het huis is op orde! Voor mijn plezier ga ik nu naar zolder of mijn gangkast in om even te genieten van de orde en ruimte die ik gecreëerd heb. Ik voel me er echt goed bij. En vooral stond ik bruisend van energie op die dinsdag. Wel was ik fysiek aardig moe van de inspanning die het van me gevraagd had, maar uitrusten kan ik ook wel na de vakantie had ik mezelf voorgehouden, nu even gebruik maken van de energie die ik heb om het aan te pakken, anders weet ik wel hoe het gaat.
Mijn derde inzicht was dat ik als ik iets nieuws koop, er iets weg moet. Zo kocht ik wat sweaters omdat ik die miste en heb toen veel kleding die ik niet meer droeg weggedaan. En, als ik iets koop wil ik vanaf dat moment eerst kijken naar tweedehands voor ik iets echt nieuw koop. De aanleiding daarvan was de stoelendans met de aanschaf van een elektrische kachel tegen de kou van december. Mijn oude kachel, die al meer dan 30 jaar oud is, leek me te duur in gebruik en bedacht me dat de kachels van nu toch wel zuiniger zouden moeten zijn. Ik bestelde een kachel die een goede vriendin van me ook heeft, maar die deed het niet: de thermostaat werkte niet goed. Ik dus deze teruggestuurd en een vervanger laten komen. Die deed het ook niet! Toen maar overgestapt op een keramische kachel die erg veel energie verbruikte en ook lawaai maakte, dus ook teruggestuurd. En de opvolger, een infraroodkachel was ook niet zuiniger en vooral veel geld voor veel plastic. Nu gebruik ik weer mijn oude kachel want die is al met al toch zuiniger en heb ik vier kachels voor niets laten komen en weer teruggestuurd. Wat een verspilling van energie, verpakking, materiaal, verplaatsing en misschien wel apparatuur. Ook dat wil ik dus gaan inperken: het zo makkelijk aanschaffen van spullen en laten bezorgen.
Met al deze positieve energie ging het ik oud en nieuw in. Dit jaar eens niet in mijn eentje op de bank voor de buis alle Lord of the Rings bekijken of andere films of series, maar lekker dansen op een biodanzafeest bij Geny in Gouda. En een feest was het! Ik ging met een goede vriendin van mijn wekelijkse biodanzagroep en zag dat er nog twee bekenden waren van mijn biodanzaweek in Frankrijk van de zomer. Die wilden ons verrassen en dat was gelukt! En toen bleken er nog twee anderen van mijn wekelijkse biodanzagroep te zijn en zag ik zelfs nog een collega. Bruisend van plezier danste ik de hele avond, van de een naar de ander en in no time waren 60 mensen met elkaar verbroederd en verzusterd in de dans. Onvoorstelbaar hoe mooi dat is! En om 12 uur prosecco en nog wat fijne gespreken met twee leuke dames maakte het helemaal goed af. Want daar ging ik ineens een stuk makkelijker op af na mijn nieuwe inzicht. Ik ging om half 2 weer naar huis, stuiterend van de energie en de indrukken.
Zondag 1 en maandag 2 januari had ik nog een day after opruimdagen om dinsdag uiteindelijk echt de laatste spullen af te voeren naar kringloop en afvalreinigingsstation en was het nieuwe jaar echt opgeruimd begonnen.
En het mooie is dat ik me realiseerde dat 2022 eigenlijk helemaal niet zo’n slecht jaar was geweest. Ja, het was zwaar, het verlies van mijn vader, mezelf kwijtraken, opgesloten in mijn hoofd te zijn en mijn gedachten. En ook samen met mijn broer het verdriet delen, het afscheid goed regelen, het appartement leeghalen en verkopen, de hele nalatenschap regelen, ineens zijn alleen hij en ik er nog! Samen stonden we aan het graf van Ellen met de bloemen van het afscheid van mijn vader op haar graf. Een verdrietig moment, maar een geluk voor mij dat hij er nog is!
En ik heb mezelf teruggevonden in 2022. Ik heb liefdevolle herinneringen aan mijn vader en het afscheid overgehouden, en hij komt nog regelmatig langs in mijn dromen. Ik heb momenten gecreëerd voor mijn gevoel van verdriet, van rouw, van uit mijn hoofd geraken en in mijn lijf komen. Ik heb genoten van dansen en mensen ontmoeten. En ik heb op het laatst mooie inzichten gekregen die mijn leven weer een andere wending kunnen geven. Een mooier begin van dit jaar kan ik me niet wensen.
Ik wens iedereen een heel gelukkig en gezond 2023 toe, dat jullie wensen uit mogen komen voor zover dat wensen en levensgeluk van anderen niet in de weg staat 🙂
stoelenga 
👍