Deze weken kunnen we zeggen dat we een echte zomer hebben. Al weken is het prachtig weer, met temperaturen tussen de 24 en 29 graden, gelukkig af en toe afgewisseld met een iets frissere dag. Sinds februari gaat het goed met mij, ik ben opgekrabbeld uit de burn-out, heb andere keuzes gemaakt op het werk en kan nu zelfs uitdrukkelijk zeggen dat ik een klus wil doen als er maar geen (al te grote) druk op me gezet wordt. Een hele vooruitgang!
En ik heb meer rust gevonden, bij dagelijkse meditatie en yoga-oefeningen, bij de DRU-yoga één keer per week, door lekker naar het filmhuis te gaan, al dan niet alleen, of regelmatig naar de sauna, ook al dan niet alleen. En mezelf aanzetten tot het bezoeken van prachtige tentoonstellingen in mooie musea. Dat ging toch makkelijker toen ik nog met Inge was. En relaxvakanties in Egypte met mijn broer en neefje, SPA-en in Portugal met Sergei, en een week cursus persoonlijke ontwikkeling brachten de nodige ontspanning en energie.
De laatste weken is mijn leven echter ‘opzij, opzij, opzij, maak plaats, maak plaats, maak plaats..’ sinds mijn moeder gevallen is en haar heup en bekken gebroken heeft. Ineens wijkt alles, en is alles gericht op steun aan mijn ouders geven. Eerst vijf dagen in het Tergooi ziekenhuis in Hilversum waar ze schandalig verwaarloosd is en met doorligwonden op haar voeten en een nieuwe wond aan haar been uiteindelijk in het revalidatiecentrum is gekomen om te herstellen en weer op de been te geraken.
Maar tussentijds heb ik ook hele leuke activiteiten ook gehad zoals de reünie van mijn lagere school, De Regenboog, in Heiloo, een school die al met al 8 jaar bestaan heeft voor het gesloopt werd ten behoeve van een woonwijk. Een hele gezellige reünie die me weer een gevoel van veiligheid en vertrouwdheid gaf van toen alles nog goed leek (al was dit in de praktijk natuurlijk niet altijd zo) toen ik een aantal van toen weer ontmoette. En niet te vergeten CF-Beachdance, wederom geweldig georganiseerd door Veronica, was ook een heerlijk feestje!
En ook een paar uitjes van NMLK, etentjes van koor, vriendenclub, werk gaven toch de nodige afleiding voor de drukte die ik had om samen met mijn broer om mijn ouders het zo goed mogelijk te laten hebben, En voor mijn zorg om wat deze gebeurtenis betekent voor het leven van mijn ouders, allebei al 85 en 86 jaar, die al 64 jaar bij elkaar zijn. Dus een geheel zorgeloze zomer heb ik niet, maar het lekkere weer helpt daar wel goed bij!
Een fijne zomer voor iedereen die dit leest!
stoelenga 