Er is niets beter dan een kinderfeestje om eens even helemaal je gedachten totaal ergens anders te hebben dan je dagelijkse zorgen. De stress van alle dag, of juist datgene waar je al dagen mee loopt, is in no time weg. Een kinderfeestje aan het strand in Scheveningen al helemaal, met zand, zee, strand en leuk gezelschap. Dit mocht ik zaterdag beleven, helemaal uitwaaien, lekker zonnen, en vooral veel naar kinderen kijken. En er is een andere stress die ontstaat: de kinderen in de gaten houden. Nu heb was ik maar als vriend mee met mijn beste vriendin en haar dochtertje, maar toch, je voelt je even verantwoordelijk. Ook om haar even te vermaken als ze de andere kinderen even zat is. Want tenslotte bem ik ook een soort op bezoek. Dus een ronddraaiende wip is dan de uitnodiging om mij haar rond te laten draaien, al krijg ik bijna een hernia van het voortduwen van de iets te lage wip… en het is natuurlijk altijd ‘nog een keer’, nooit genoeg, ook al begin ik al snel met mijn wat op leeftijdrakende lichaam als een paard te hijgen… goede gymnastiek dus.
En alles is zo lekker primair met kinderen. Ze willen iets of ze willen het niet. Geven heel duidelijk hun grenzen aan. Daar kan ik nog wat van leren. En vooral niet over die grens heengaan want dan zal je het weten. Gelukkig vergeten ze het ook snel weer, en ben je zo weer in de genade… ook wat voor volwassenen om van te leren in plaats van elkaar drie dagen doodzwijgen… Nee kinderen zijn de beste spiegel die je maar kunt hebben al willen wij maar al te vaak niet in die spiegel kijken. Want dan zien we soms iets teveel van onszelf….
stoelenga 