CFBD 2010 (CF Beachdance)

Zaterdag 26 juni was al weer de 6e CF Beachdance, door Veronica Miltenburg opgezet met haar crew Lisanne van Zoom en haar familie en alle anderen die vrijwillig tijd en energie hebben gestoken in het opzetten van dit inmiddels jaarlijkse fenomeen! Onvoorstelbaar hoeveel mensen zonder enige vergoeding zich vrijmaken voor dit festijn, met o.a. dj Jean en Dj Ernesto, van Ernesto vs. Bastian, welke laatste elk jaar ook van de partij is. Helaas was mijn batterij van mijn camera weer eens leeg dus heb ik maar een beperkt aantal foto's kunnen schieten, deze zijn te bewonderen op http://picasaweb.google.nl/stoel66/CFBD2010#.

Verder was er een speciaal moment omdat er door de strandtenthouders dankzij de gemeente en Veronica Miltenburg een toilet voor minder validen is gekomen en dit jaar zelfs ook een minder valide strandstoel voor vast ter beschikking is gesteld (zie foto) die door de wethouder officieel is overgedragen en door Rosaly als eerste 'bezeten' werd. Vriendin Henriëtte mocht dus ook de stoel gebruiken, die zelfs de zee in kan. De strandstoel wordt beheerd door de reddingsbrigade van Bloemendaal die ook weer sterk vertegenwoordigd was in hulpvaardigheid en vrijwilligheid. Sommigen konden weer met de boot het water op, er werd gesurft op de golven, en vooral veel gedanst.

Het was een groot feest van begin tot eind omdat het prachtig weer was en dus heerlijk om op het strand, maar ook bij strandpaviljoen Woodstock te verblijven, die als altijd ook weer haar paviljoen beschikbaar stelde voor dit feest. Woodstock is en blijft een bijzondere tent waar je in andere tijden went en bijzondere mensen komen, wel even anders dan de andere strandtenten.

Helaas heb ik van 19 tot 21 uur moeten missen omdat ik met Henriëtte en haar zoon op de Valys taxi aan de boulevard heb zitten wachten die dus maar niet kwam en na heel boos worden ineens toch om 21 uur aan kwam zetten. Daardoor heb ik dus DJ Jean in elk geval moeten missen en volgens mij Ernesto ook. Nou ja, volgend jaar beter, want ik denk dat er met het begin van CFBD een ware traditie is ontstaan!

Review: La blonde aux seins nus

  Vrijdag ben ik naar de film La blonde aux seins nus geweest, oftewel 'Het blondje met de blote borsten', beter bekend onder de Engelse titel 'The blond with bare breasts…. Als je denkt dat is vast een Harde Politiefilm, dan kom je bedrogen uit. De titel komt van een schilderij, geschilderd door Manet. Dat er in de film ook een blondje speelt die ook met de borsten bloot gaat is iets anders natuurlijk. Ik hou het er maar op dat de film naar het schilderij is genoemd 😉

Als was het maar omdat het verhaal gaat over twee broers, een jongere en een oudere, die om het hoofd boven wat te houden het genoemde schilderij stelen uit het Musé d'Orsay in Parijs. De kleine snijdt het schilderij uit het frame maar wordt direct daarop gevolgd door de blonde suppoost van het museum. Zij volgt hem tot inde aak waarop de broers wonen en voor ze het weet wordt ze opgesloten in het vooronder. Ze blijkt echter niet op haar mondje gevallen te zijn en het duurt niet lang of beide broers, jong en oud, raken van haar gecharmeerd. Wat vervolgens gebeurt met het drietal en het gestolen schilderij is de moeite waard om te gaan zien!

Een heel mooie, rustige, ingetogen maar ook weer heftige film, in een prachtige schilderachtige omgeving die van het begin tot eind boeit, al is het maar vanwege de blonde suppoost Vahina Ciogante, die alle harten steelt. Eerder bekend ook van Lila Says, waarin ze een sensuele dame speelt rondrijdend op een scooter. Een aanrader dus al duurt de film wel bijna 2 uur, dus lang(zaam) genieten!

Zandsculpturen in Den Haag

Wie zandsculpturen wil zien, afbeeldingen van schilderijen van bekende Nederlanders als Vermeer en Rembrandt moet naar Den Haag gaan, waar vijf prachtige sculpturen staan. Zie voor de foto´s bijgevoegde link. http://picasaweb.google.nl/stoel66/ZandsculpturenDenHaag#

NK 2010 Ritmisch Gym in Amsterdam

Zondag was het Nederlands Kampioenschap Ritmisch Gym in de Zuidhallen van Amsterdam. Mijn nichtje deed ook mee, vandaar mijn aanwezigheid, die het ongelooflijk goed deed en met medailles naar huis ging. Het was een hele zit, van 1 uur ´s middags tot 18.30 uur, maar zeer de moeite waard! Leuk om al die kleintjes en ook groteren hun best te zien doen met manoeuvres waar ik van stond te kijken, zo mooi synchroon, ook bij de groepcompetitie.

Ook waren er internationale gasten, uit Rusland, Bulgarije en Engeland. Die lieten een mooi staaltje ritmisch gym zien, met bal, lint, touw, knotsen.. een waar spektakel! En zelfs onze verse Nederlands kampioene Lineke Schurink liet het niet afweten met een derde plaats ten opzichte van het buitenlands geweld in haar eigen categorie. De Russische was duidelijk de sterkste en vouwt zichzelf zo dubbel, met of zonder bal. Daar is niet tegen op te gymen. Ik kreeg al pijn in mijn rug bij het ernaar kijken.

 

Simona Dyankova uit Bulgarije en Francesca Jones uit Engeland met Lineke Schurink.

Ondine

Gister ben ik naar de film Ondine geweest in het Pathé in Den Haag. Het lijkt erop dat dit theater zich meer gaat richten op filmhuisfilms nu er een grotere bioscoop in de buurt is geopend. Er was ook geen pauze, al weet ik niet of dit daar gebruikelijk is.

De film Ondine gaat over een visser, Syracuse, die op een dag een vrouw in zijn sleepnet vangt. Ze blijkt nog te leven en noemt zich Ondine, 'de vrouw uit de zee' maar weet niet verder niets meer van zichzelf. Hij neemt haar mee en brengt haar onder in het huisje van zijn overleden moeder. Ondine is een prachtige vrouw, sensueel en mysterieus, en Syracuse weet niet goed raad met haar behalve dat ze hem geluk brengt: sinds haar komst vangt hij meer vis dan ooit. Zou ze inderdaad een vrouw uit de zee zijn, met bijzondere gaven, die vissen in het net lokt als ze zingt?

Het is een sprookjesachtig verhaal, mede door de beleving van Syracuse dochter Annie, die helemaal gelooft dat Ondine een waternimf is. Ondine wordt gespeeld door de voor mij mooie, mij onbekende Alicja Bachleda, Syracuse door Colin Farrell, een mooie combinatie. Al ben ik nooit zo'n fan van Colin, in deze film doet hij het goed. Een leuke, rustige, onderhoudende film met niet al te veel pretenties, al kan je hooguit denken dat Alicja Bachleda wat al te mooi is, wat voor mij natuurlijk geen probleem is, en wat op zich ook prima bij een mogelijke waternimf verwacht wacht mag worden.

Thais restaurant Erewan

Vanavond ben ik naar Thais restaurant Erewan in Haarlem geweest. Het restaurant ligt in een pittoresk straatje, tussen andere restaurants, en heeft een gezellig authentiek interieur. Met zeer vriendelijke bediening en een uitgebreide kaart staat het eten in now time op tafel. Hoewel het niet heel druk is, is het toch aardig bezet voor een door-de-weekse woensdag. Helemaal naarmate de avond vorderde.

Ondanks de uitgebreide kaart is het eten verrukkelijk. Hier gaat zeker niet op dat een uitgebreide kaart nooit kwaliteit kan leveren. De gamba's zijn gigantisch, verrukkelijk om te zien, voor mij om volgende keer te nemen. Ik had de pittige kip met verse Thaise basilicum, die was verrukkelijk. Heel pittig als je alle rode pepers zou eten, gewoon pittig als je die een beetje vermijdt. En ook het toetje was verrukkelijk, sorbetijs met tropische vruchten. Alles wat ze maken is kwaliteit, een absolute aanrader dus, ik kom er zeker terug.

Een heerlijk weekend erop uit

Afgelopen weekend was top, eerst BBQ in Biddinghuizen met mijn tennisteam, als afsluiting van het seizoen. We zijn zowaar tweede geworden, maar niet dankzij mij, ik heb mijn wedstrijden allemaal verloren…. Het was heel gezellig, jammer dat het ineens zo koud was geworden in de loop van de middag. Wel hadden ze een trampoline en ik heb het voor het eerst in jaren weer aangedurfd daarop te gaan springen. Ik ben bang voor mijn knie waar ik nog maar 1 kruisband heb namelijk, en je kan zomaar verkeerd springen. Nu heeft mijn broer al jaren een trampoline in de tuin, om de een of andere reden kwam ik er nu pas om het toch eens te proberen. Wellicht omdat het nu geen gevecht met kleine kinderen zou worden…

Zaterdag werd onverwachts een dagje Den Bosch. Allereerst het Noordbrabantse museum, een mooi museum met op dit moment een mooie tijdelijke tentoonstelling van schilderijen die mensen normaal gewoon thuis hebben hangen. Daarna een bezoekje aan het Jheronimus Bosch Art Center, een voormalige kerk omgetoverd tot museum met werken van Bosch en regelmatig opvoeringen zoals vandaag, een cantate van Bach. Zittend op comfortabele stoelen was het een genoegen om het kamerensemble met koor op de achtergrond, eerst een stuk van Vivaldi en daarna dus de cantate van Bach te horen spelen. En daarop volgend een bezoek aan Thais restaurant La Thai, vlak in de buurt. Dit is een gezellig restaurant, een beetje aan de rand van het centrum, met lekkere gerechten. Jammer dat het pittige gerecht door mij afgezwakt werd tot mild, want nu was het helemaal niet pittig meer. Dus de pittige gerechten kan je gemakkelijk nemen, ze gebruiken 'Europese pittigheidsstandaarden'.

Zondag was een dagje buiten: wandelen in de Kaapse Bossen bij Maarn en wat drinken bij theehuis Helenaheuvel. Het was lang wachten geblazen, mede vanwege een partijtje dat gehouden werd, maar de plek is geweldig en daarom al de moeite waard. Daar is ook het Doornse Gat, een recreatieplek waar je feestjes kan geven, voetballen, gewoon een middagje vertoeven of wat dan ook. In het bosgebied kan je wandelen en zie je afwisselende uitzichten, al heeft de 'hoogtepuntenroute' me niet heel veel hoogtepunten gebracht. Alleen misschien dan de uitkijktoren die mogelijk zo'n 20 tot 30 meter hoog is, een aardige klim, maar waarvan je wel Utrecht, Amersfoort en omstreken kan zien, over de toppen van de bomen.

En met afsluiting eten bij Japans 'all you can eat sushi restaurant Hasekura, werd het dagje volmaakt afgerond. Wie had dat gedacht, all-you-can-eat-sushi in mijn eigen stad. Helaas is het niet helemaal vergelijkbaar met Tilburg en Shabu Shabu, de keuze is aanmerkelijk minder, wel heeft dit restaurant geen belemmering in aantallen sushi die je in één keer kunt kiezen. Of dit in je voordeel is, is vraag twee. Wel is het zo dat de plaatjes allemaal meerdere stukjes sushi laten zien, in de praktijk krijg je maar één stuk per keuze, dus is het logisch dat ze niet maximaal vijf laten kiezen zoals bij Shabu Shabu. Jammer van de beperkte keuze, toch heel fijn minder ver van huis te hoeven voor zoveel sushi als ik wil… wel een prijs van 25 euro, dus je moet wel dooreten wil je het eruit halen. Binnenkort toch maar weer naar Shabu Shabu

Mijn eerste roos

Ik heb een rozenstruik in mijn achtertuin, hier wat impressies van mijn eerste giga roos, die weldra gevolgd zal worden door de andere schaapjes…

 

Teamwork

Vandaag bestond ons jaarlijkse afdelingsuitje uit een dagje teamwork. Het begon al met een speurtocht (al was dat niet de bedoeling) met een routebeschrijving die louter uit straatnamen bestond en ons van Utrecht naar Kamerik moest brengen. Lang leve de navigatie zeg ik dan, want zo komen we er anno 2010 niet meer natuurlijk. Zeker niet als men begint met 'ga richting Noord-Oost'…. denken ze dat we een kompas hebben of zo? Nu zit dit toevallig ook als app op de I-phone… maar goed.

Het begon al goed, want nog voor het vertrek waren we elkaar al kwijt… het teamwork begon al goed. Ieder voor zich of in kleine karavaan kwam ieder toch op de bestemming: recreatie en vergaderhoeve Boerinn. Hier kan je kanoën, boeren golf, hindernisbanen aflopen, dagje voor de familie, Barbeknoeien, een heel feest. Mooi weer is wel een gewenste situatie, droog weer een minimum zelfs… met een gigantische stortbui onderweg ernaar toe, beloofde dat weinig goeds. De melding droge schone kleren meenemen was niet overbodig.

Aangekomen bij de hoeve, het is midden in de polder dus denk niet dat je verkeerd gereden bent…, zag ik niet echt uit naar wat het jaarlijkse afdelingsuitje me zou brengen. Het idee in de modder of in het water te moeten vallen of allerlei competitieve spellen doen trekt me niet echt aan. Na rustig ontvangst met koffie en een muffin begon het avontuur: anderhalf uur kanoën met drie mensen in één kano… dan blijkt goed of je samenwerkt want al snel ga je of zigzaggend door het water van kant naar kant, of je maakt een mooie rechte lijn door het water zodat je snel terug bent. Ik was 'stuurman' dus dat beloofde wat. En ja, we hebben elke rietkraag of waterlelie wel bezocht. Als ik de smaak te pakken had was er wel weer een andere reden (niet constant aan dezelfde kant blijven peddelen) waardoor het toch mis ging… erg ontspannend dus maar niet heus… maar het was wel mooier weer geworden, werd erg warm zelfs. Maar ook de anderen hadden alle kanten wel gezien, dus het was niet alleen ons probleem blijkbaar.

Na terugkomst geluncht, en daarna moesten we aan de bak: poldercompetitie. Op verschillende hindernisbanen twee teams die elkaar bestrijden bij het zaklopen, over water gaan via autobanden, via een koord lopen waarbij je je met twee handen vast kunt houden, met vijf man in een band lopen als een soort rupsband… het was goed zwaar maar het competitieve komt wel direct naar boven. En het weer was geweldig op dat moment. Geen man te water al zat ik er dichtbij één keer.

En na bijgekomen te zijn van de strijd, een nieuwe strijd: klompengolf. Met een stok met een klomp een bal voort slaan net als golf, maar dan anders. Mijn bal ging meerdere keren te water, ik ben er echt niet goed in. Ook de schapen en koeien hadden geen rust, ik hoefde maar naar ze te kijken of mijn bal vloog al hun kant op. En zij dus wegstuiven! Maar het was leuk, tot we na de 9e hole, regen en donder kregen en het feestje daarmee afgelopen. Lekker douchen, wat drinken en een BBQ er achteraan vervolmaakten deze dag, een dag die heel gezellig was, tegen mijn vrees in, en ook nog lekker sportief ook. En zelfs geen blessures bij mij terwijl ik wel alle hindernissen meegedaan heb (behalve het kruiwagen rijden…).