Berlijn fietsstad

Vandaag ben ik weer terug gekomen uit Berlijn: een weekje wonen in een appartement en rondfietsen in Berlijn is het summum! Niet alleen omdat Berlijn erg mooi is, de mensen zijn er ook erg vriendelijk en er is veel te doen. En je kunt er perfect fietsen! De beste manier om je thuis te voelen in een stad. Wel is het fijn als je zulk mooi weer hebt als afgelopen week, nauwelijks regen, en een lekkere temperatuur van rond de 27 graden, zelfs in de avond nog lekker warm. Dan merk je toch dat Berlijn een landklimaat heeft in tegenstelling tot Utrecht. De laatste dag, vrijdag, waren de belangrijkste attracties al gezien en was het een dagje van bijkomen. Door de warmte had ik de halve nacht wakker gelegen, ook omdat we pas rond 0.45 uur terugkwamen van rondfietsen door de stad, genieten van de verlichte gebouwen, zoals de Reichtstag en het nieuwe Hauptbahnhof.

Dus vrijdag was ik stiller dan gewoon, en ondanks de all you can eat sushi, waar ik normaal toch wel heel erg van warm loop, was het vooral de aanmoediging van de anderen om dit te gaan doen dat we het ook deden. Het was een bijzondere ervaring, het ging wel ff anders dan in Nederland bij Shabu Shabu. Niets van de kaart kiezen, je kunt alleen van de ronddraaiende sushi kiezen en dus heel beperkte keuze. Dus niet echt veelzijdig en dus all you can eat sushi duurt dan niet heel lang, al heb ik natuurlijk wel mijn best gedaan om ‘eruit te halen wat erin zit’. Al moest ik daarna wel zorgen dat alles wat erin zat ook ‘erin bleef’. Want zoals wel vaker deze week voelde mijn buik weer aan als een twee maanden zwangerschap.

De hele week was het trouwens schranzen geblazen, ik moet me maar eens gaan wegen, ik kan me niet voorstellen dat ik niet aangekomen ben. En dat is vrij uitzonderlijk voor mij in vakanties. Dus zo’n weekje stadten is wel goed voor me op dat gebied. En zeer rustgevend. Want afgezien van de enorme hoeveelheid indrukken en het praten in een andere taal, ben je zo compleet van je eigen wereld los, dat je niet anders kan dan opgaan in die stad. Dus een ideale manier om even te ontsnappen. En nu na 6 uur treinen ben ik dus weer terug in mijn gewone leventje. Een week lang geen televisie kijken was totaal geen probleem, gewoon lekker lezen of de hele avond op stap is veel leuker. En ik ben nog niet terug of ik lig weer de hele avond voor de buis. Het voelt wel een beetje leeg eigenlijk. Het zal de zware afdronk wel zijn van een fijne week.

Berlijn dag 5 – Gemäldegalerie

Vandaag zijn we even een internetcafé ingedoken. Ik moet al erg wennen aan het toetsenbord, de z staat bijv op de plek van de y en zo verder… Internetten via de iPhone is duur, moet je telkens roamen… ga s ff opyoeken wat het kost (oeps zoeken…). Vandaag zijn we naar de Gemäldegalerie geweest. We hebben er vier uur doorgebracht en ook nog wat gegeten en dat is echt niet genoeg!! Als je denkt, waar is de Nederlandse kunst gebleven, dan moet je dus hierheen komen. Alle Nederlandse grootmeesters zijn hier te vinden, Rembrandt, Steen, Hals etc. Het is stik heet in dit internet point, erger dan een sauna, en dan nog met kleren aan ook! Dus het wordt een kort berichtje, maar ik bespaar me een dagje roamen… we moeten nog steeds wat ‘highlights’ zien dus Berlijn vereist meer tijd… de Gemäldegalerie alleen al een dag! Maar een prachtig museum!!!! Een must dus. Nu is de dag al weer bijna voorbij, op zoek naar een eettent dus. We hebben bijna alleen nog maar in Oost-Berlijn gegeten dus het zou leuk zijn West Berlijn eens te ontdekken. Dus ik zeg Tjus!

Berlijn – Charlottenburg – dag 4

Op de 4e dag Berlijn wederom rustig opgestaan, in slaap vallen met de warmte valt tegen hier. En om 7 uur gaat de bouw al weer verder in de straat. Wat dat betreft een mindere plek dus. Maar ja, half Berlijn is een bouwput dus… Daarna via de Kurfurstendam en Gedachtenischkirge bezocht, met daarin een tentoonstelling van hoe het er ooit uitzag. WO2 heeft veel moois kapotgemaakt, dat is ook hier pijnlijk duidelijk. Door naar Charlottenburg, een prachtig ‘buitenverblijf’ met giga tuin. Na een boeiende audiotoer zijn we via de Spree door Tiergarten gereden. Daar werd al het verkeer tegengehouden: de min. President van Isreal kwam langs! Niet dat we iets zagen door de geblindeerde ramen. Het was een mooi spektakel, al die politie. Daarna via Checkpoint Charlie, wat is dat nog een lachertje, het is nauwelijks nog een monument te noemen. Dan kunnen ze beter alles weghalen! Dankzij een tip van een Amerikaanse kwamen we in Kreuzberg, waar je voor een appel en een ei kan eten. Little Tibet in ons geval , heerlijk eten! en zo zit de dag er weer op. Nog genoeg te doen hier!

Berlijn dag 3

Op de derde dag Berlijn was het weer langzaam op gang komen, om 12 uur de deur uit. Eerst het Holocaust memorial, allemaal stenen groot en klein, hoog en laag afwisselend, symetrisch opgesteld waar je tussendoor kunt lopen. Daarna naar het Pergamon museum, prachtig museum over de oudheid, waar gebouwen ahw herbouwd zijn in fragmenten. Daar kan je zo een hele dag verblijven. Daarna de Berlijnse Dom van binnen bekeken, een prachtige kerk, niet al te groot. Daarna Vietnamees gegeten bij Cochin, toen een wolkbreuk losbarstte en we naar binnen moesten vluchten. En zowaar nog de bios bezocht, nachtvoorstelling Public Enemy. Een lekker actief dagje.

Berlijn dag 1 en 2

Vandaag, maandag, zit het eerste dagje Berlijn erop. Zondag ging de treinreis voorspoedig, rond 15.00 uur waren we in het Hauptbahnhof. Het gebouw is prachtig, gebouwd met kilometers glas. Aangekomen hadden we geen idee hoe bij de meetingpoint te komen, maar de taxi vindt alles. Het gebouw vanher meetingpoint bleek ook de plek van ins appartement te zijn. En het is gigantisch! We zijn ff qat gaan eten en vroeg naar bed, was een vermoeiende dag. Vandaag zijn we direct op zoek gegaan naar fietsen en vonden ze al snel. Dat was fantastisch, fietsen in Berlijn… Naar de Spree, naar het Alte museum, Lustgarten wn Berlijnse som. En verder de radiomast “beklommen”. Het is geweldig weer, en met Thais eten afsluiten was lekker. Daarna nog drankje Pina Colada, mjammie, en de dag is voorbij. Het blijft mooi weer is de voorspelling dus wij tuffen nog wel ff door Berlijn.

Thermen Tilburg

Vandaag ben ik naar Thermen Tilburg geweest. Het is een mooie kleine sauna, die vooral door mensen uit de buurt lijkt te worden bezocht, gezien het weinige aantal mensen dat ’s avonds nog bleef eten. Maar ja, het kan ook gewoon komen omdat het nog vakantie is al is dat wel bijna afgelopen voor de meesten. De sauna ziet er overzichtelijk uit, met een flink aantal sauna’s en diversiteit. De mensen zijn er erg vriendelijk, er is een zonneweide waar zo’n 50 bedden staan waar je op kan liggen. Binnen is een grote launchruimte dus bij slecht weer hoef je ook niet op een kluitje te zitten.

Het is wel even wat anders dan de grote sauna’s maar ik vind het wel iets intiems hebben. Je ziet telkens dezelfde mensen langs komen, bij de grote sauna’s kan je een aantal keren dezelfde mensen zien zonder het door te hebben dat je ze al gezien hebt. Dus klein maar fijn. Met goed eten, wat vaak ook wel anders is. Als je buiten zit, zit je wel te kijken naar de mensen op de zonneweide want die grenst er direct aan en vise versa. Een gezellige kleinere sauna dus, prima om te vertoeven. Voor mij in elk geval weer een heerlijk dagje bijkomen. En de afwisseling, dan weer een grote sauna, dan weer een kleine vind ik ook prima. Verandering van spijze doet eten zeggen ze toch :0)

Jeugdherinneringen

Vandaag heb ik na 31 jaar Karin weer gezien, een klasgenootje van mijn lagere school. Na de 6e klas (groep 8 tegenwoordig) ging ieder zijn weg, om vervolgens 30 jaar later weer contact te hebben, nota bene via hyves… En vandaag was onze eerste ontmoeting weer sinds onze 12e…. gelukkig waren we wel voorbereid op elkaars ‘huidige’ gezicht, want met hyves en facebook zie je ook al gauw het ware gezicht. En wat kan een mens in zoveel jaren veranderen! Maar het was een hele fijne belevenis voor me! Het voelde heel vertrouwd, al heel snel voelde ik me gewoon intens blij om weer even verbonden te zijn met een gemeenschappelijk verleden!

Het is net als soortgenoten, cf-ers, die elkaar kennen, of getransplanteerden die een ervaring delen, wat maakt dat je je direct op je gemak voelt. Hoe bijzonder ook te herinneren dat je als kind van alles al dacht en voelde bij anderen, maar het nooit zo uitte. Meestal kwam er dan niets uit, je uiten als een volwassene na zoveel tijd lijkt zo veel makkelijker dan als kind. Of het kwam er als kind heel verwrongen uit, op een heel andere manier: als je verliefd was dan ging je om negatieve aandacht vragen… vooral als de liefde onbereikbaar was. Zo kwamen er ook allerlei herinneringen aan personen naar boven en bovenal kregen we dingen van elkaar te horen die je toen niet wist… heel grappig!

Toen ik terugging naar huis ben ik langs Heiloo geweest. Mijn school de Regenboog bestaat niet eens meer. Nadat het speciaal voor ons gebouwd was in 1975 of zo, is het afgebroken en het hele gebied volgebouwd met nieuwbouw. En mijn eerste lagere school, de Ark, heet nu de Duif! Waarschijnlijk zijn die twee weer samen gegaan of zo, nadat ze uit elkaar gingen omdat de school te groot werd. Rigoreus werden klassen uit elkaar getrokken, op basis van postcodegebied, zodat je sommige vriendjes en klasgenootjes niet zo vaak of helemaal niet meer zag.

Ook ben ik weer langs mijn oude huis gereden. De hele buurt ziet er vanaf de motor sowieso al heel anders uit, de straat lijkt zoveel kleiner en korter dan als kind. Het zal met mijn lengte van toen te maken hebben en het feit dat je in drie seconden met een beetje gas bijna elke straat wel door bent, behalve misschien de Amsterdamsestraatweg in Utrecht dan… Ik voelde een enorme nostalgie! Zeker nu ik 31 jaar van mijn leven heb samengevat in een middagje, daar waar we vroeger veel deelden, spelen op straat, bij elkaar thuis komen… En het voelde alsof mijn leven voorbij is gevlogen en ik me afvraag waar ik nu sta en waar het heen moet.

Vroeger leek alles veel duidelijker, meer omlijnd, gericht op iets. In het gezin was alles helder, taken, afhankelijkheden, je werd geleefd door het ritme van het gezin, van school… en nu heb je zoveel mogelijkheden, maar ook moet je telkens weer bedenken wat je zult gaan doen. Als je alleen woont als ik dan. Anderen zijn nu degenen die kinderen hebben en dus het ritme van de kinderen leven maar ook bepalen.

Het lijkt wel of ik helemaal buiten het leven sta wat dat betreft, continue mijn weg moet zoeken. Ik ben ergens heel erg jaloers op die vastigheid en zekerheid, die natuurlijk ook maar relatief en schijn is. Niets is zeker, niets is vast. Maar toch, zelfs de schijn kan soms fijn zijn. Al zullen velen die ouders zijn het gevoel soms hebben dat ze juist meer ruimte willen hebben. En die heb ik genoeg. Dus ja, ik moet het leven maar nemen zoals het komt. Wie weet krijg ik de vastigheid die ik denk nodig te hebben, en misschien is juist de ruimte uiteindelijk het enige waar ik blij mee kan zijn… misschien weet ik het over 31 jaar… als ik dat mag meemaken.

Vakantie!!!!

Eindelijk dan toch, ik heb vakantie!!! Morgen ga ik een klasgenootje zien na 31 jaar, spannend! Zaterdag lekker naar de sauna en zondag… im Zug nach Berlin!!! Achtung, da wird Ich kommen! Of zoiets.. Mijn Duits is wat roestig dus moet ff gaan kijken of ik misschien niet stiekem Engels ga praten om die arme Duitsers te sparen of geen lachstuip te geven. Hoewel ook best wel leuk dat ze een keer lachen die jongens, nietwaar? Het zijn al van die serieuze mensen :0)

Dus de komende dagen moet ik mijn vakantie goed voorbereiden. Mochten er mensen zijn die me goede tips kunnen geven over ‘does and donts’ oftewel ‘was machen’ en ‘was nicht machen’, ofzo, dan hoor ik het graag. In elk geval eten in de radiotoren schijnt een ‘muss Ich machen’ zaak te zijn. En de verplichte nummertjes natuurlijk… kijken of de dingen er ook goedkoper zijn. Ja, ook kijken of er nog wat anders te eten is dan Bratwurst en Schnitzel… :0)

Shtyle fm

Ik kreeg van de week iets raars gemaild van een vriendin, die het helemaal niet bleek gestuurd te hebben: Shtyle fm. Ik zou iets gekregen hebben, je kunt je aanmelden en inloggen, ze vragen allerhand gegevens, zelfs adresgegevens, wachtwoord van emailadres, maar voelt volledig onbetrouwbaar!!! Ben nu maar ff aan het kijken hoe ik de schade kan beperken, op het eerste oog niets te zien, maar met ccleaner en hitmanpro toch de pc maar ff aan het aanpakken.

Bij het inloggen in het programma de tweede keer herkende het al een emailadres van me dat ik niet eens gegeven had… dus een waarschuwing aan allen die van mij mail ontvangen: als het om Shtyle fm gaat niets mee doen! Lekker dat je er zo in kan tuinen. Als het van een bekende komt denk je al gauw dat het vertrouwd is. En dat terwijl je toch heel goed kan weten dat juist bekenden zo onbetrouwbaar zijn als de pest :0) Nee hoor, geintje, maar het zegt genoeg over hoezeer je ‘genomen kan worden’ zonder er erg in te hebben…. Wees gewaarschuwd.

Bioscoop in Dudokpark Hilversum

Zaterdag 15 augustus 2009 was het even openluchtbioscoop in het Hilversumse Dudokpark. Georganiseerd door filmtheater Hilversum werd de film Bien Venu Chez Les Ch’tis uitgezonden in de openlucht, onder de bomen, met de geluiden van de natuur omringt. De film was mij al bekend, maar het was reuze gezellig om met honderden mensen die allemaal met eigen soorten stoeltjes of zittingen waren gekomen om dit spectakel mee te maken. De film is heerlijk grappig, al kon duidelijk niet iedereen het waarderen, en er waren zelfs mensen die met een grote groep kwamen picknicken.

Ik heb erg genoten van dit evenement, iets dat wel vaker georganiseerd mag worden, ook in andere steden, als Utrecht. Het heeft natuurlijk wel wat voeten in de aarde, het grote scherm op zetten, de geluidsapparatuur plaatsen, maar prima promotie voor de film, al kan ik me niet voorstellen dat dit nodig is, niet in Utrecht in elk geval. Maar samen naar een film kijken, zo anders dan in de bioscoop, geeft een heel apparte sfeer en gezelligheid die je binnen toch anders beleeft. Dus wie weet zijn er trendvolgers…