Up en running

Deze week zit ik in een soort flow. De drukke presentaties zijn voorbij, ik heb veel geleerd van alles, ook al voelde ik me wat onzeker bij mijn rol, in een aanbesteding meebeslissen over een midoffice. Dat had ik een aantal jaren geleden niet gedacht. Ook is het leuk om te merken dat je in de loop van tijd toch ook aardig wat kennis opgedaan hebt rondom processen en organisatie, techniek en software. Soms ken ik de termen niet maar begrijp wel hoe het in elkaar zit. Eigenlijk is het allemaal zo moeilijk niet, maar lijkt het soms zo wazig. Wat er zou gebeuren als alle chips doorbranden en geen computer meer werkt en we teruggaan naar een stenentijdperksituatie, kan ik me niet voorstellen. Ik denk dat we niet meer zouden weten hoe te   overleven, zo is automatisering in het leven ingebed. Dingen begrijpen is één ding, dingen maken en ontwikkelen een andere. Alles is zo gespecialiseerd tegenwoordig.
Vanavond heb ik even de tijd gehad om bij te komen, tot Veronica kwam om op stap te gaan in Hilversum waar dit hele weekend een muziek’festival’ is: vandaag en zaterdag allemaal plekken waar dj’s muziek draaien en zondag draait alles om salsa: ’s middags workshops bij de Q-bar en ’s avonds salsa muziek. Wie weet ga ik daar nog wel heen. Als ik niet met mijn zolder bezig ben tenminste, op zoek naar mijn ‘dancingshoes’. In Hilversum ging Veronica op zoek naar dj Ernesto, Ernst, waar zij bevriend mee is sinds de eerste CFBeachdanceparty. Hij stond relaí buiten bij de Q-bar. Na een rondje rond de kerk van alle muziekplekken, kwamen we weer bij hem terug en heb ik een tijdje met hem gekletst. Hij is echt heel aardig. En niet al te laat terug want zowel Veronica als ik zijn kniekneusjes dus niet te lang rondstappen, zolang het leuk is. We konden lekker dichtbij parkeren dankzij mijn parkeerkaart dus ook dat was niet verkeerd. Ook het komend weekend belooft gezellig te worden dus zo maar lekker mijn bedje in. Het wordt ook een kort weekendje want maandag moet ik weer werken, ook voor het project. Maar het is leuk en zo lang duurt het ook niet meer. Die vrije dag haal ik wel weer in.

Halverwege de week

Vandaag een drukke dag, van 9 tot half 6 presentaties gehad van leveranciers van hun produkt in een zaal met 100 man… dat valt niet mee, want warm, raam open kon niet vanwege het lawaai en op gegeven moment kreeg ik ook last van mijn rug van al dat zitten. Bovendien ook nog ergens achterin dus moet goed kijken en intensief luisteren. Bovendien moet ik half met de pet op van mijn baas luisteren of ik wel alle informatie krijg… en dat morgen nog een keer een hele dag. En het is al zo’n race ‘ s ochtends om op tijd te zijn. Vandaag was echt echter verder een prima dag, want het is wel allemaal zeer leerzaam en na de dag van presentaties ook lekker buiten bij LHC gegeten met Dré, visschotel met rijst, voordat ik naar salsa zou gaan: dat scheelde weer een trip naar huis. Dat ga ik voortaan alle woensdagen de komende 5 weken maar doen. De les was interessant want dacht ik dat ik het allemaal wel kon omdat ik eerder cursus had gedaan, vandaag bleek wel dat het leuk is dat ik wat les heb gehad, maar de figuren waren allemaal bijna nieuw en vielen bar tegen. Ook werd er flink doorgedraaid zodat we regelmatig een andere partner hadden. Wel apart om elke keer weer een nieuw iemand te ontmoeten, vandaag Claudia (donkere) en Anke (lange) en Ingeborgh (rooie kleine), maar echt contact krijgen doe je toch niet want tot meer dan de pasjes doornemen kom je toch niet. Dat is met vrij dansen natuurlijk anders. Ik weet wel dat ik straks nog vaker dansles ga nemen, ik vind het erg leuk. Alleen heb ik mijn echte nette (dans)schoenen niet kunnen vinden. Wel een reden gevonden om op korte termijn mijn zolder op te ruimen, ze moeten daar gewoon ergens liggen. En het danst een stuk zekerder als ik gewoon betere schoenen heb. Wie weet dit weekend.

Werken op vrije dag

Vandaag heb ik van 10 tot 5 gewerkt, en dat op mijn vrije dag. van 10 tot 1 uur in een benauwde ruimte zitten kijken naar drie leveranciers die software lieten zien, maar kon het nauwelijks zien want de zaal was vlak en het projectiescherm laag. Dat belooft nog wat voor de rest van de week want morgen nog eens drie uur, en woensdag en donderdag de hele dag en dan vrijdag nog een drie uur. Dat wordt vroeg naar bed gaan anders zit ik half te pitten tijdens de presentaties. Maar het was wel leerzaam en interessant en heb weer eens met heel andere mensen contact gehad in onze organisatie. Vanavond ga ik eten met mijn ouders bij Mahanakorn, Thais restaurant aan de Oudegracht. Ik ben benieuwd, ze hebben een speciaal menu voor een vaste (lage) prijs, volgens een webpagina: heeft mijn vader weer eens van gehoord. Die is altijd goed op de hoogte van dit soort dingen. Maar waar hij het vandaan haalt? Zelf zit ie namelijk nooit op internet en vraagt ie aan mij of ik het wil bekijken. Zal wel in zijn vriendenclubje naar boven zijn gekomen of hij heeft het gelezen in de krant. Maar hij werkt wel zijn mail af met outlook. Hij heeft duidelijk de meerwaarde van internet nog niet gevonden. Of hij heeft die meerwaarde bij zijn zoon gevonden…:0)
Ook ben ik benieuw wat mijn moeder ervan zal vinden, zij is niet zo op het pittige… To be continued.

Zevenheuvelen

Zaterdag had ik de bedoeling bij mijn zus langs te gaan in bungalowpark De Zevenheuvelen in Groesbeek, ik was echter niet vooruit te branden, had nergens zin in behalve niksen. ’s Avonds bedacht ik dat ik misschien toch iets moest doen, maar de film lukte niet en uiteindelijk ben ik gewoon veel te laat naar bed gegaan zodat ik zondagochtend wat brak wakker werd. En deze zondag wilde ik toch echt naar Groesbeek… of toch niet. Oftewel weer zo’n besluiteloos weekendje. En bovendien moest ik me voorbereiden voor de komende week, dingen doorlezen, niet echt mijn favoriete bezigheid in mijn vrije tijd. Na weer tijd verlummeld te hebben, vooral in de zon zitten en films kijken, dacht ik rond half vier dat ik toch iets moest doen, dus maar mijn motorpak aangedaan en toch naar Groesbeek gereden, en wel in een straf tempo, ik vrees dat ik onderweg geflitst ben door een motoragent op een viaduct: sneaky 😦 Maar eenmaal aangekomen in Groesbeek en de weg gevonden te hebben, was mijn zus aangenaam verrast, ze waren net uit de sauna gekomen: het huisje had een eigen sauna! Wat wil een mens nog meer. Dus ik ook even een rondje meegedaan, lekker, verrukkelijk en alles wat ik al een tijdje mis. Ik heb al de intentie om toch maar eens alleen naar de sauna te gaan op korte termijn tenzij ik toch nog iemand vind die met me mee wil gaan (das toch gezelliger). Anyway, na de verkwikkende sauna en kort bezoekje weer teruggesjeesd naar Utrecht om daar mijn restantje van mijn eerste vegatarische maaltijd in tijden op te eten: gekruide tofu met chinese groente en rijst. Bij het opwarmen dacht ik nog "zal ik niet ff naar de Chinees gaan" maar dacht dat ik het toch maar moest wagen. Ik blijf geen fan van een tofumaaltijd, hoewel ik het prima lust, bijv. tofubuideltje van sushi is prima te eten, lekker zelfs. Misschien is het psychisch: ik weet dat het geen vlees is en daarom eet ik het al met andere smaak op. Maar vegetarisch beleg vind ik al tijden prima en lekker, dus … ik weet het niet. Misschien moet ik toch eens op zoek gaan naar een receptenboek met ‘eenvoudige-smakelijke en-snel-te-maken vegetarische recepten’. Zoiets moet er toch wel zijn en anders moet iemand het maar eens gaan bedenken. Daarna nog lekker twee raketten opgepeuzeld en vroeg te bed want het wordt een drukke week! Maar al met al heb ik toch iets gedaan vandaag en dat geeft weer een goed gevoel! De werkweek kan beginnen.

Salsales

Woensdagavond mijn eerste salsales in ongeveer 10 jaar weer gehad. Toen heb ik een aantal cursussen gedaan en, hoewel het scheelt dat ik dus gedanst heb, viel het nog bar tegen om weer precies netjes te dansen. En ook zijn de figuren wat veranderd, dus oppassen geblazen. Ik heb al wel de hele tijd de neiging om ook al dingen te doen die ik al kan en niet in de les aan de orde zijn… alsof ik aan het vrijdansen ben. Maar het is weer heerlijk om op de dansvloer te staan, ik heb het echt gemist. Gelukkig heeft Nicole, mijn danspartner, het idee geopperd en ook uitgevoerd. Ik zit weer bij Union en, ondanks hun rare manier van contact voeren als je een probleempje met ze hebt, het blijft een gezellige dansschool. Maar vandaag, donderdag, heb ik wel geweten dat ik twee dagen achter elkaar actief geweest ben met de beenspieren: het leek wel alsof ik paard gereden had, mijn heupen zijn helemaal stram van het wiegen op de muziek. Hoop dat dit volgende week niet zo is, want je voelt je er aardig oud door :0)
Inmiddels heb ik ook mijn filmachterstand aardig ingelopen, had ik er eerder nog zo’n 80 te zien, inmiddels hoef ik er nog maar zo’n 54 te zien om weer met een schone lei te beginnen. Dat schiet aardig op. Vandaag heb ik "Everything is illuminated"  gezien met Elijah Wood in een prachtige rol, weer eens wat anders dan Lord of the Rings, hoewel hij wel weer zijn waterige honde-oogjes mocht opzetten, zoals hij wel vaker doet in films. Met al die films kijken lijkt elke avond wel vrijdagavond en dat is toch wel vervelend als je dan nog een paar dagen moet werken… Maar morgen is het vrijdag dus dan is het weer WEEKEND. Mogelijk ga ik ff op bezoek bij mijn zus in Groesbeek, waar ze een weekje vakantie gaat houden. Kan ik mooi met de motor gaan, want het zou mooi weer worden. Meer proefritjes moet ik dan maar de week erna rijden.

Handyman

Ik begin al een echte handyman te worden. Vandaag planken in mijn schuur opgehangen om stoelzittingen en andere rommel van de grond en andere plekken nu eens gestructureerd te plaatsen: de stoelzittingen lagen dan weer op de motor, dan weer op de fietsen, en ook de barbecue stond gewoon op de grond dus die zou kunnen gaan roesten. En ook allemaal verfrotzooi… eigenlijk moet die rotzooi natuurlijk weg maar ja, zolang je ruimte hebt om dingen te bewaren gooi je niet snel wat weg nietwaar? Zo ook met een fiets die niet voor of achteruit te krijgen is, die twee lekke banden heeft… wat moet ik er nog mee, rijden lukt in elk geval niet. Maar zelfs ter verkoop aanbieden is teveel moeite. Dus maar weer tegen de wand in de schuur tot de nood het hoogst wordt. Vandaag nog ff extra plank en beugels gekocht en de accu’s van de schroevenboor gister al opgeladen: voor de techniek van ophangen teerde ik op de ervaringen van Sjirk, mijn zwager, die regelmatig voor me dingen had gedaan, waarvan ik dacht dat ik dat ook wel moest kunnen: en zie hier het resultaat. De planken moet ik nog vastzetten maar had geen kleine schroeven, dat moet ik nog aanschaffen dus. Mooi wel waterpas allemaal! Voor kleine klusjes ben ik niet meer bang. Inmiddels is de plank natuurlijk al een stuk voller dan op de foto :0)

Proefritten

Zaterdag heb ik proefritten gemaakt op een Honda VFR 800 en een Ducati ST3. De laatste was niet ingepland, maar die zag ik staan in de showroom en ik kon zowaar daar ook nog op rijden. De Honda had een mooi plofgeluidje, met z’n 800 cc was ie ook een stuk feller dan mijn huidige Kawa 600 ZZR. De motor viel als het ware in de bocht, echt lekker en had een lichte manier van schakelen. Helaas reed ik op een metal grijze motor, waardoor de beleving van de motor, afgezien van het rijden, toch misleidend was: ik heb liever een zwarte. Het gas was toch wel heel direct waardoor ik af en toe ‘schokkend’ reed wat niet plezierig was maar wellicht een kwestie van wennen is. Ook het dashboard was erg volledig met klokje, duidelijke benzinemeter, en ook een veiligheislichtenknop: als je door de file rijdt of langs de weg staat dat beide knipperlichten knipperen. Al met al een prettige motor, alleen over de vorm van de voorkant ben ik nog niet zo te spreken, een vrij grove grote koplampen. De Ducati met z’n 1000 cc was nog weer een verhaal apart. Wegrijden viel al tegen omdat het schakel’pookje’ hoog afgesteld stond en ik moeite had het in z’n twee te zetten: ik moest mijn hele voet omhoog bewegen ipv alleen de tenen. Dat was niet prettig, maar schijnt afgesteld te kunnen worden. De zithouding was prettig. Het dasboard heeft veel diepte maar weinig meters. Ook zit er nog een handmatige shoke op, wat ik eigenlijk een beetje zat ben. Hij was wel mooi rood, typische Ducati kleur, maar gewend als ik ben aan zwart valt de chassi er extra door op: misschien ook een kwestie van wennen. De koppeling met de hand was extreem zwaar, met name als je de koppeling in moet houden als je bij het stoplicht staat: je moet flink wat kracht zetten. Bij het schakelen zelf merk je daar niet zoveel van. Dat is helaas niet in te stellen. De Ducati oogt mooier van de voorkant en heeft dezelfde prijs als de Honda. Ook bij de Ducati moest ik erg wennen aan de felle rijstijl, dus schokkend gasgeven af en toe. En in de bochten viel ie minder lekker dan de Honda: misschien kwam het door de zithouding, of misschien omdat ik meer onder de indruk was van de 1000 cc die ik onder mijn kont had en voorzichtiger reed dus. Bij even flink gas geven om in te halen voelde ik hem al even los van de grond komen namelijk. Ik ben er nog niet helemaal over uit, maar vind het wel een goed moment om even zoveel mogelijk proefritjes te maken om goed te vergelijken: en dat is wel zo leuk ook.

London to Brighton

Vrijdagavond naar de film "London to Brighton" geweest in LHC. Bijzondere film, helemaal gezien het feit dat het met maar 110.000 euro gemaakt is. De rauwe sfeer, de spanning, de ontknoping, prachtig gedaan. Het gaat over een meisje van 11 dat weggelopen is en in Londen moet overleven. Ze wordt opgepikt door een pooier om een oudere man te ‘plezieren’. Het gaat helemaal mis en plots moet ze vluchten met één van de prostituees. Er volgt een spannende achtervolging die verrassend afloopt. Grappig was dat ik weer Caroline tegenkwam uit Baarn, die ik ken van Message, mijn vroegere koor. Het is nu al weer de tweede (of derde?) keer dat ik haar bij LHC tegenkom. Zij komt er met een vriendin vanwege het lekkere eten en het is, naast filmhuis, ook een zeer gezellig eet- en drinkcafé. Erna zouden we nog even wat gaan drinken maar uiteindelijk besloot ik maar gewoon vroeg naar huis te gaan, omdat dit weekend al druk genoeg is: straks ga ik een proefrit maken met de honda VFR 800 in Bodegraven.

Shabu Shabu

Vandaag naar Rotterdam geweest, naar All you can eat sushi Shabu Shabu. Wow, wat een geweldig restaurant! Daar is restaurant A1 echt niets bij met zijn 1 uur sushi eten zoveel als je wilt: de soorten sushi in A1 halen het niet bij wat je allemaal mag bestellen bij Shabu Shabu: je mag daar alles van de kaart bestellen en maandag tm woensdag de hele avond door, en op donderdag tm zondag gedurende 2 uur. En dat voor 19 euro, inclusief toetje! En het was verrukkelijk, de lekkerste sushi ooit. En niet alleen sushi, ook allerlei niet sushi gerechtjes kon je bestellen, waaronder Japanse kipsaté, allerlei gefrituurd vlees… maar de sushi was toppie hoor. We hebben volgens mij bijna alles wel van de kaart geprobeerd, en het concept, per keer 5 keuzes maken, is nog uitgebreider dan bij A1: sommige keuzes bevatten 3 stukjes bijv…. ik heb mijn buikje weer rond gegeten en we hebben lekker getafeld van 17.45 tot 21.00 uur of zo. En dat is zeker voor herhaling vatbaar! Lang leve Shabu Shabu :0)

Weer op de baan

Na mijn ongelukkige blessure van de knie op 7 juni heb ik vandaag voor het eerst weer op de tennisbaan gestaan en een balletje geslagen. Toen we kwamen was er praktisch niemand, even leek het of het gesloten was. Maar niets kon me nu weerhouden, de banen waren vrij. En het ging geweldig. Ik merk al dat mijn beenspieren aardig sterk worden, en een uurtje tennissen lukt goed. Wel nog een beetje als op glad ijs lopen, maar de slagen gingen weer lekker strak en hard. Dus gauw maar weer op herhaling. En het weer was net precies goed, beetje zon af en toe, en warm. Op de terugweg vielen de eerste regendruppels al, dus mooi getimed. Morgen is het een klein feestje, dan ga ik met zus en zwager naar Rotterdam om daar met Richard naar een sushi-restaurant te gaan: all-you-can-eat-sushi voor 19 euro gedurende de hele avond!!! Nu is het wel waarschijnlijk dat ik echt niet meer dan 35 stuks naarbinnen zal kunnen werken, maar ik hoef het in elk geval niet meer in een uur te doen zoals bij restaurant A1 aan de A1 bij Amersfoort. En wederom geldt dat je vijf stukjes per keer krijgt en alles op moet eten. Maar schijnbaar hebben ze veel uitgebreidere keuze dan bij A1, dus ik ben benieuwd. Dat wordt smullen!!!!